Best to the Best to tygodniowy performans budowniczych i koncert zbierający dźwięki używanego przez nich sprzętu budowlanego oraz sprzętu używanego przez deweloppera na zewnątrz zabytkowego budynku, gdzie wznoszono wówczas supermarket. Zrealizowana dla TIFA w jej siedzibie rzeźba powstała w wyniku pracy ze studentami architektury z Puny w Indiach. W trakcie studiów uczą się jak budować metodami tradycyjnymi, ale tylko teoretycznie. Testując po raz pierwszy swoją wiedzę w praktyce, zagrali oni tygodniowy koncert zbudowany z odgłosów narzędzi używanych do formowania materii. Sam akt ręcznego ubijania ziemi przy pomocy tradycyjnego sprzętu budowlanego stał się rytualnym transem. Powstał wizualno-dźwiękowy performans w mikropomieszczeniu wstawionym w zastane pomieszczenie – widzowie mogli obserwować budowniczych tylko z jednej strony, za to słyszeli ich w całej przestrzeni i poza nią, gdyż akustyka pomieszczeń wzmacniała dodatkowo dźwięk manualnego działania wewnątrz.

Celowe postawienie błotnej struktury zbudowanej przy użyciu regionalnych technik tradycyjnych jako przeszkody w wejściu do budynku kwestionowało fundamentalne koncepty na temat tego, co oferuje przestrzeń i architektura. Realizacja odrzucała idee rozumienia przestrzeni jako czysto wizualnego wymiaru, a dźwięk traktowała jako rozszerzenie zmysłowego doświadczania architektury. Akt wykonywanej pracy łączył znaczenie tego, co zewnętrzne i wewnętrzne. Dźwięk i ruch pracujących fizycznie wypełniał pustą wcześniej przestrzeń powodując uczucie klaustrofobii, ale symbolicznie otwierał dialog wystawiając akt terytorialnego zagrożenia.

Dodatkowym elementem współpracy ze studentami z Pune były przygotowane dla nich przez artystkę wieczorne seminaria, wykłady i wymiany wiedzy na temat rozumienia architektury.